Ik ben op zoek. Ik ben op zoek naar de ideale band. Recentelijk, omdat mijn vorig band ermee ophield, maar eigenlijk mijn hele leven al. Ik realiseer me, dat het een heel persoonlijk ideaal is; zeer waarschijnlijk hebben al mijn collega muzikanten hier allemaal een ander beeld van. Maar in mijn ideale band komt dat goed; daarin geven de muzikanten elkaar de ruimte en waarderen ze andere interesses en individuele wensen. De basis van deze band is dan ook, dat de muzikanten vooral hele aardige mensen zijn, met enthousiasme voor de muziek, geduld, humor en zelfspot, en respect hebben voor elkaar en voor de wereld om hun heen. Professioneel en hartstochtelijk tegelijkertijd.

Muziek is zo divers als de mensen op deze wereld zijn. Een song zou bestaan uit 3 akkoorden en de waarheid. Dit klinkt simpel genoeg, maar aangezien er niet bij gezegd wordt welke akkoorden, en elke waarheid ontelbaar perspectieven kent, is muziek onuitputtelijk. Een voorkeur hebben voor een stijl vind ik dus al bijna onmogelijk. Elke stijl kent iconen en successen, en in elk genre heb ik mijn favorieten gevonden, van metal tot klassiek, van soul tot jazz, van latin tot folk.

Maar ik ben een country boy. Van akoestische instrumenten, een rechtdoorzee ritmesectie, slide en viool solo’s, meerstemmige zang en een randje overdrive, gaat mijn hart sneller slaan. Country vindt ik ook een fijne lifestyle. Het gaat over buiten leven, hands-on mentaliteit, lef hebben, rotsvaste vriendschappen, eerlijke mannen en stoere vrouwen. In de country dragen de sterren gewoon spijkerbroeken, T-shirts en hun eigen koffers. Concerten zijn net zo fijn bij een kampvuur, als op een groot podium. … Maar het mag geen country meer heten; daar wordt het publiek allergisch van; Country staat voor stoffig, oubollig en verkleedpartijen. En dat kan echt niet meer. Daarom noemen we het nu Americana, naar de roots van deze mondiale muziekstijl. Americana is hip, eigentijds en breed gewaardeerd. Muziek zonder pretenties, maar met inhoud. Niet virtuoos, maar wel indrukwekkend. Met beide voeten op de grond, gevoelig en goed voor een feestje.

De ideale band vinden is een haast onmogelijke opgave. Het lijkt op het zoeken naar de ideale liefde, maar dat is nog maar met slechts 1 persoon. In een band gaan gemiddeld 4 personen, en die moeten elkaar allemaal aardig vinden. Ze moeten daarbij dezelfde muziek willen spelen, ongeveer hetzelfde niveau hebben, voldoende tijd hebben, een vergelijkbare ambitie nastreven, bij voorkeur nog in dezelfde regio wonen, maar wel allemaal net weer een ander instrument bespelen. Ga er maar aanstaan. En ze moeten, op het moment dat iemand een band wil formeren, ook allemaal nog maar net beschikbaar zijn en dat ook van elkaar weten of uitvinden. Ga er maar aanstaan.

En dus ben ik op zoek naar de ideale band. Een ding heb ik in mijn muziek carrière al geleerd. Je moet nooit haast hebben, de juiste band komt vanzelf voorbij. Een voor een sluiten nieuwe bandleden aan, ontdekken elkaars collectie, creëren hun nieuwe eigen versies en nummers, en raken op elkaar ingespeeld. Huiswerk voorbereiden, wekelijks oefenen, teksten interpreteren, stemmen uitzoeken, perfectioneren. Rollen worden verdeeld, gear en aankleding worden voorbereid. Vriendschappen en anekdotes ontstaan, en voor je het weet is de band podium-klaar, en mogen andere mensen ook meegenieten en meevieren. Nog even…

https://www.youtube.com/watch?v=QdKpZccQyRc